Net een week geleden maakten twee politici bekend naar Zweden af te reizen om daar het verbod op prostitutiebezoek onder de loep te nemen. ‘Want’, zeiden zij, ‘wij willen onderzoeken of dit een afdoende maatregel is om slachtoffers van vrouwenhandel te helpen’.
Vanaf dat moment barstte de bom. Mensen buitelden over elkaar heen om hun mening kenbaar te maken. De één met nog hardere commentaren dan de ander. ‘De percentages dat 50 tot 90 procent van de prostituees slachtoffers van vrouwenhandel kun je niet hard maken’. Een bekend Nederlands schrijver wierp…de geschatte lengte van zijn lul in de strijd om zijn gelijk te halen.
Het beroep politica werd vergeleken met dat van een hoer in weer een andere column. En dan de persoonlijke meningen die als paddestoelen onder de talloze blogs verschenen. Ik walgde ervan. Allemaal zelfbenoemde deskundigen die denken dat zij de ultieme waarheid kennen. Of misschien ernstiger, bang om hun hobby op te moeten geven. Uiteindelijk moest Hilkens menig bedreiging in ontvangst nemen.
Mannen beloofden haar ledematen te breken wanneer zij het verbod op prostitutie erdoor zou krijgen.
Ondertussen voelde ik mijn bloed tot een kookpunt komen.
Sommige feiten, zoals het ondergronds verdwijnen van activiteiten bij doorgang van het verbod. En dat daardoor slachtoffers minder goed bereikt worden. Die kan ik niet tegenspreken. Een schatting van slachtoffers kan ook ik niet hard maken. Er zullen heus vrouwen vrijwillig kiezen voor het beroep van prostituee. Er zitten meer kanten aan het probleem. Dit vraagt om een genuanceerde discussie. Maar de schofterigheid waarmee sommigen het onderwerp adresseerden. Van nuance was inmiddels geen sprake meer.
Met deze nuance reisden de politici wel af naar Zweden.
Feit blijft dat, ook al klopt de schatting van 50 tot 90% niet, 10% al teveel is. Feit blijft, dat er vrouwen onvrijwillig werken als prostituee. En feit blijft dat zij verschrikkelijke dingen meemaken. Dingen die je je ergste vijand niet aan wil doen. Het romantische beeld van de gezellige prostituee bestaat niet. Rood licht staat voor criminaliteit, macht, geld en uitbuiting van vrouwen. Waar vraag is, zal aanbod gecreëerd worden.
Mensenhandelaren grijpen iedere kans aan om geld te verdienen en wurmen zich door het systeem om toch vooral hun eigen zak te spekken. En daarmee een vrouw al haar waardigheid en lichamelijke integriteit af te nemen.
Inmiddels maakte Hilkens bekend dat zij het verbod op prostitutiebezoek niet door zal zetten.Wat betekent dat mensen te vroeg zijn begonnen met schreeuwen. Had zij immers niet aangekondigd alleen te onderzoeken? Een feit en geen mening. Of krijgen we nu weer een storm aan geluid dat ze geen ballen zou hebben om door te zetten?
De ballen matchen leuk bij de geschatte lengte van de lul. Alvast een tip.
Ondanks dat ook dit niet de oplossing blijkt, levert het vroegtijdig geschreeuw nu nog een voordeel op? Vrouwenhandel heeft aandacht gekregen. Wie weet helpt het de slachtoffers.